คุณวชิระ ประทุมรัตน์ (น้องซินโต)
สถาบัน Monol International Education Institute เมือง บาเกียว
หลักสูตร General ESL 4 สัปดาห์ (เริ่มเมษายน 2011)
ทำไมถึงเลือกไปเรียนต่อภาษาอังกฤษที่ฟิลลิปปินส์ ตัดสินใจอย่างไรคะ
ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าควรจะไปประเทศไหน คิดว่าไม่อินเดียก็สิงคโปร์เพราะใกล้บ้านแล้วก็เป็นเอเชียด้วยกันน่าจะปรับตัวได้ง่าย อีกอย่างคือผมไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการพูดภาษาอังกฤษคงเป็นเรื่องยากถ้าจะไปประเทศแถบยุโรป หรือออสเตรเลีย ที่สำคัญเน้นถูกไว้ก่อน พอหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตก็เจอฟิลิปปินส์ เราก็คิดว่าเราลืมประเทศนี้ไป เค้าก็พูดภาษาอังกฤษ เลยหาข้อมูลเพิ่มเติม และทาง ToEast ก็แนะนำสถาบันสอนภาษาให้ ดูแล้วหลักสูตรก็ดี ผมเลยตัดสินใจไป
พอไปแล้วรู้สึกอย่างไรต่างจากที่คิดไว้ไหม อย่างไรบ้าง และปรับตัวอย่างไรคะ
ตอนมาถึงสนามบินรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเดินทางครั้งแรก ดีที่มีพี่คนนึงไปเรียนด้วยกันก็เลยรู้สึกโอเค แต่เมืองที่เลือกไปเรียนคือบาเกียว นั่งรถต่อจากมะนิลาค่อนข้างไกล แต่พอไปถึงความรู้สึกต่างจากตอนแรกมาก ที่นี่อากาศดี โรงเรียนก็น่าอยู่ คนที่บาเกียวเค้าก็อัธยาศัยดี แทบไม่ต้องปรับตัว รู้สึกเหมือนอยู่เมืองไทยแค่เปลี่ยนจากพูดไทยเป็นพูดอังกฤษ แต่เรื่องที่ต้องปรับตัว คือ เรื่องเรียน เพราะเรียนค่อนข้างหนัก วันนึงเรียนหลายชั่วโมงครับ
เกี่ยวกับการเรียน สถาบัน หลักสูตร วิธีการเรียนการสอนของอาจารย์เป็นอย่างไร บรรยากาศในห้องเรียนสนุกไหมคะ
ผมชอบหลักสูตรของที่นี่มาก เค้าวางหลักสูตรได้ดีมาก ครูชาวฟิลิปิโนเค้าสอนเก่งมาก ชอบหลักสูตรของเค้า คือเราเรียนเรื่องนี้ปุ๊บ พอไปเรียนอีกวิชานึงก็จะเจอเรื่องนี้อีก แบบมันลิงค์กันเข้าใจง่ายต่อเนื่อง เลยไม่แปลกใจว่าทำไมคนเกาหลีถึงเลือกมาดรอปที่ฟิลิปปินส์ก่อนที่จะไปประเทศอื่น ความยากง่ายผมคิดว่ามันก็แล้วแต่ระดับเลเวลของเราครับ ครูเค้าก็สอนเก่งสอนสนุกชอบครับ
ใช้เวลานานไหม ที่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษเราดีขึ้น?
แค่สองอาทิตย์ก็เห็นผลครับ รู้สึกว่าพูดได้แบบไม่ติดขัด แต่ปัญหาอยู่ที่สำเนียงการออกเสียงครับ แต่ละประเทศสำเนียงต่างกัน เช่น เราพูดด็อก(dog) เค้าได้ยินเป็นดัก (duck) ที่นี้จะใช้สำเนียงแบบอเมริกัน แรกๆก็เหนื่อยเวลาคุย ผมอยากเรียนต่อมากๆแต่เปิดเทอมต้องกลับมาเรียนที่มหาวิทยาลัย แอบเซ็งอยู่เหมือนกัน
มีเพื่อนชาวต่างชาติเยอะมั๊ย สื่อสารแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันด้านใดบ้าง
ช่วงที่ผมไปเพื่อนส่วนใหญ่เป็นชาวเกาหลี มีไต้หวันนิดหน่อยครับ ก็พูดคุยกันบ่อยเพราะรูมเมทผมทั้งสองคนก็เป็นคนเกาหลี ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร แต่ปัญหาก็อยู่ที่สำเนียงการออกเสียงอีกแล้วครับ บางทีก็ไม่เข้าใจกัน แต่พอกดTalking Dic แล้วรู้ความหมายก็หัวเราะเพราะคำที่พูดกันมันง่ายมาก
การใช้ชีวิตประจำวันเป็นอย่างไรบ้าง เดินทาง ท่องเที่ยว ค่าครองชีพ อากาศ อาหาร
ผมชอบเดินทางด้วยรถแท็กซี่ครับสะดวกดี ผมไม่ค่อยได้เที่ยวเพราะมีเวลาน้อย ในเมืองบาเกียวก็มีที่เที่ยวเยอะนะครับ ผมก็ไปมาบ้าง ค่าครองชีพที่นี่ถูกมากถึงมากที่สุด ช็อปกระจายเลยเพราะมันถูกแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน อากาศที่นี่ดีมาก ผมชอบอากาศหนาวอยู่แล้ว น้ำก็โอเคปกติผมเป็นคนแพ้ง่ายแต่ที่นี่ผมไม่แพ้ สำหรับอาหาร ตอนแรกอ่านในเน็ตเค้าไซโคเรื่องอาหารมาก แต่พอได้มาลองกินอาหารผมรู้สึกว่ามันต่างจากที่เค้าพูดมาก อาหารที่นี่หลากหลาย ถูก แล้วก็อร่อยมาก ส่วนอาหารที่โรงเรียน เป็นอาหารเกาหลี และอื่นๆสลับกันไป
อยากกลับไปเรียนอีกไหมถ้ามีโอกาศ เพราะไร หรือจะแนะนำเพื่อนๆที่สนใจอยากไปว่าอย่างไรบ้าง
อยากกลับไปมากๆครับ โดยเฉพาะอยากพัฒนาภาษาอังกฤษให้ได้สำเนียงแบบอเมริกัน ผมว่ามันเท่ดีครับ แล้วก็สำหรับเพื่อนๆที่สนใจการศึกษาต่อที่ฟิลิปปินส์ผมบอกได้เลยว่า คุณจะไม่เสียดายเงินที่เสียใปเลยครับ การไปครั้งนี้ได้อะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้ตอนแรก ถ้าให้ผมแนะนำ ผมว่าโมโนที่บาเกียวก็เป็นอีกที่ที่ดี อาจารย์ก็เก่ง สอนแบบแก้ไขจุดบกพร่องของเราได้ อีกอย่างฟิลิปปินส์ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าพูดๆกันครับ